Zemplar – Paricalcitolum

Wskazania lecznicze: Lek jest stosowany w zapobieganiu i leczeniu zwiększonego stężenia parathormonu we krwi u osób z niewydolnością nerek, poddawanych leczeniu przy użyciu tzw „sztucznej nerki” (hemodializa). Duże stężenia parathormonu mogą być spowodowane małym stężeniem „aktywnej” postaci witaminy D u pacjentów z niewydolnością nerek.

Dawkowanie leku: Lek podaje się zwykle przez centralny cewnik żylny podczas hemodializy. Uwaga, przed rozpoczęciem leczenia należy ograniczyć ilość fosforu w diecie. Przykłady pokarmów bogatych w fosfor to: herbata, napoje gazowane, piwo, ser, mleko, śmietana, ryby, wątróbka kurza lub wołowa, fasola, groch, płatki zbożowe, orzechy i zboża.

Możliwe działania uboczne: Bardzo często: bóle głowy, nietypowy smak w ustach, świąd skóry, małe stężenia parathormonu we krwi, duże stężenia wapnia we krwi (nudności lub wymioty, zaparcia lub splątanie); duże stężenia fosforu we krwi (prawdopodobnie bez objawów, ale może zwiększyć się prawdopodobieństwo złamań kości). Niezbyt często: reakcje alergiczne (takie jak duszność, świszczący oddech, wysypka, świąd lub obrzęk twarzy i warg); swędzące pęcherze na skórze, zakażenie krwi; zmniejszenie liczby czerwonych krwinek (niedokrwistość – osłabienie, duszność, bladość skóry); zmniejszenie liczby białych krwinek (większe prawdopodobieństwo zakażeń); powiększone węzły chłonne na szyi, pod pachami i (lub) w pachwinach; wydłużony czas krwawienia (krew wolniej krzepnie), zawał serca; udar; ból w klatce piersiowej; nieregularne/przyspieszone bicie serca; niskie ciśnienie tętnicze; wysokie ciśnienie tętnicze, śpiączka, uczucie zmęczenia; osłabienie; zawroty głowy; omdlenie, ból w miejscu wstrzyknięcia, zapalenie płuc (zakażenie płuc); płyn w płucach; astma (świszczący oddech, kaszel, trudności w oddychaniu), ból gardła; przeziębienie; gorączka; objawy grypopodobne; zapalenie spojówek (swędzenie/zaschnięta wydzielina na powiekach); zwiększenie ciśnienia w oku; ból ucha; krwawienie z nosa, drgania mięśni; stan splątania, który jest niekiedy ciężki (stan majaczeniowy); pobudzenie (uczucie zdenerwowania, niepokoju); nerwowość; zaburzenia osobowości (pacjent nie czuje się sobą), mrowienie lub drętwienie; zmniejszone czucie dotyku; problemy ze snem; poty nocne; skurcze mięśni w kończynach górnych i dolnych, nawet podczas snu, suchość w jamie ustnej; pragnienie; nudności; trudności w przełykaniu; wymioty; utrata apetytu; utrata masy ciała; zgaga; biegunka i bóle żołądka; zaparcia; krwawienie z odbytnicy, trudności w osiągnięciu lub utrzymaniu erekcji; rak piersi; zakażenia pochwy, ból piersi; ból pleców; ból stawów i (lub) mięśni; uczucie ciężkości wywołane przez uogólniony obrzęk lub miejscowy obrzęk kostek, stóp i nóg; nieprawidłowy chód, wypadanie włosów; nadmierny porost włosów, zwiększenie aktywności enzymu wątrobowego; duże stężenia hormonów przytarczyc; duże stężenia potasu we krwi; małe stężenia wapnia we krwi. Zemplar może niekorzystnie wpływać na sprawność psychomotoryczną, zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługę maszyn.

Poinformuj lekarza: Gdy masz uczulenie na parykalcytol lub którykolwiek ze składników leku, bardzo wysokie stężenie wapnia lub witaminy D we krwi. Gdy przymujesz leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych, w leczeniu zakażeń grzybiczych, takich jak kandydoza lub pleśniawki (tzn. ketokonazol), chorób serca lub nadciśnienia (np. digoksyna i leki moczopędne), leki zawierające magnez (np niektóre rodzaje leków na niestrawność, zwane lekami zobojętniającymi kwas solny w żołądku, takie jak trójkrzemian magnezu), leki zawierające glin (np leki wiążące fosforany, takie jak wodorotlenek glinu). Co więcej należy poinformować lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, nawet tych dostępnych bez recepty. Gdy jesteś albo przypuszczasz, że jesteś w ciąży, jak również, gdy karmisz piersią. Nie stosować Zemplaru w okresie karmienia piersią.